Tropimy Krótkowzroczność

Cześć, witam Cię w moim świecie, pełnym przygód,
zagadek i supermocy widzenia!

Nazywam się Gabi Gałka, mam 10 lat, jestem detektywką, która dostrzega więcej niż inni.

Nie noszę peleryny ani nie macham magiczną różdżką.
Moja supermoc: wiem, co sprawia, że oczy działają jak należy.

Robię przerwy od ekranów, ćwiczę wzrok, dbam o dobre światło i potrafię zauważyć brak marchewki w zupie!

I wiesz co? To naprawdę działa!

Odkryjmy razem, jak chronić wzrok dziecka i ćwiczyć oczy, by wszystko było ostre jak przez lupę.

Do 2050 roku co druga osoba na świecie będzie miała krótkowzroczność, a aż miliard osób borykać się będzie z jej wysokim stopniem (powyżej –6 dioptrii)¹.

Dlatego tak ważne jest, aby już u dzieci opóźniać wystąpienie wady i wspierać hamowanie jej progresji.

1) Liang J, Pu Y, Chen J et al. Global prevalence, trend and projection of myopia in children and adolescents from 1990 to 2050: a comprehensive systematic review and meta-analysis. Eye Vis (Lond). 2023; 10:29, https://bjo.bmj.com/content/109/3/362, dostęp: 12.09.2025

„Tropimy Krótkowzroczność”
to ogólnopolska kampania edukacyjna, w której Gabi Gałka z detektywistycznym zapałem uczy rodziców i nauczycieli, jak dbać o oczy najmłodszych.

Rozgryźć zagadkę krótkowzroczności, zachęcać do badań wzroku i pokazywać, jak zdrowy styl życia pomaga chronić oczy dzieci.

Czym jest krótkowzroczność i jak sobie z nią radzić?

Epidemia krótkowzroczności

Krótkowzroczność, znana również jako miopia, to jedna z najczęściej występujących wad wzroku.²Z badań opublikowanych w „British Journal of Ophthalmology” wynika, że do 2050 roku krótkowzroczność może dotknąć ponad 740 milionów dzieci i nastolatków.

To prawie

z nich.³

2) Williams KM, et al. Prevalence of refractive error in Europe: the European Eye Epidemiology (E(3)) Consortium. Eur J Epidemiol. 2015 Apr;30(4):305-15. doi: 10.1007/s10654-015-0010-0. Epub 2015 Mar 18. PMID: 25784363; PMCID: PMC4385146, https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25784363/, dostęp: 12.09.2025
3) Liang J, Pu Y, Chen J et al. Global prevalence, trend and projection of myopia in children and adolescents from 1990 to 2050: a comprehensive systematic review and meta-analysis. Eye Vis (Lond). 2023; 10:29, https://bjo.bmj.com/content/109/3/362, dostęp: 12.09.2025

Co to jest krótkowzroczność i jak "to" działa?

Nasze oczy są jak małe, skomplikowane kamery. Kiedy patrzymy na coś, światło przechodzi przez soczewkę w oku i pada na siatkówkę.

U osób
z krótkowzrocznością
światło skupia się
przed siatkówką co
sprawia, że dalekie
obiekty są niewyraźne.

Zatem najprościej mówiąc krótkowzroczność to stan, w którym widzimy bliskie obiekty wyraźnie, ale odległe stają się zamazane.

Co wpływa na rozwój krótkowzroczności i dzieci i młodzieży?

Geny mają znaczenie
– jeśli jedno z rodziców ma krótkowzroczność, to prawdopodobieństwo wystąpienia tej wady u dziecka jest większe. Naukowcy odkryli, że wiele różnych genów ma wpływ na rozwój miopii.

Brak aktywności na świeżym powietrzu
– oczy uwielbiają słońce i patrzenie w dal. Spędzanie czasu na dworze i ekspozycja na naturalne światło słoneczne mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia wady wzroku oraz spowolnić jej progresję. Patrzenie w dal znacznie hamuje wzrost gałki ocznej i zmniejsza ryzyko rozwinięcia miopii. Dlatego im więcej czasu na świeżym powietrzu, tym lepiej dla supermocy widzenia.

Tryb życia i długotrwałe patrzenie z bliska
– telefon, tablet, komputer to dziś codzienność. Takie obciążenie sprawia, że oczy szybciej się męczą i mogą powodować uczucie „zamglenia” widzenia.

Ważne wskazówki:

regularne przerwy: trzeba wyrobić nawyk przerw w pracy z bliskiej odległości i patrzenia na odległe obiekty (drzewa, chmury),
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz inne organizacje podkreślają znaczenie ograniczania czasu spędzanego przed ekranem: dzieci poniżej drugiego roku życia nie powinny korzystać z ekranów (z wyjątkiem rozmów przez komunikatory), dzieci w wieku 2–5 lat maksymalnie godzinę dziennie⁴, a dzieci i młodzież w wieku 5–17 lat – nie więcej niż dwie godziny dziennie, nie licząc zajęć szkolnych⁵.

4) https://www.who.int/news/item/24-04-2019-to-grow-up-healthy-children-need-to-sit-less-and-play-more , dostęp: 12.09.20255.
5) https://www.health.gov.au/topics/physical-activity-and-exercise/physical-activity-and-exercise-guidelines-for-all-australians?utm_source=health.gov.au&utm_medium=callout-auto-custom&utm_campaign=digital_transformation, dostęp: 12.09.2025

Czym jest krótkowzroczność i jak sobie z nią radzić?

Krótkowzroczność, znana również jako miopia, to jedna z najczęściej występujących wad wzroku.²
Z badań opublikowanych w „British Journal of Ophthalmology” wynika, że do 2050 roku krótkowzroczność może dotknąć ponad
740 milionów dzieci i nastolatków.

To prawie

z nich.³

Nasze oczy są jak małe, skomplikowane kamery.
Kiedy patrzymy na coś, światło przechodzi przez
soczewkę w oku i pada na siatkówkę.

U osób
z krótkowzrocznością
światło skupia się
przed siatkówką co
sprawia, że dalekie
obiekty są niewyraźne.

Zatem najprościej mówiąc krótkowzroczność
to stan, w którym widzimy bliskie obiekty wyraźnie,
ale odległe stają się zamazane.

Geny mają znaczenie
– jeśli jedno z rodziców ma krótkowzroczność,
to prawdopodobieństwo wystąpienia tej wady
u dziecka jest większe. Naukowcy odkryli, że wiele różnych genów ma wpływ na rozwój miopii.

Brak aktywności na świeżym powietrzu
– oczy uwielbiają słońce i patrzenie w dal. Spędzanie czasu na dworze i ekspozycja na naturalne światło słoneczne mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia wady wzroku oraz spowolnić jej progresję. Patrzenie w dal znacznie hamuje wzrost gałki ocznej i zmniejsza ryzyko rozwinięcia miopii.
Dlatego im więcej czasu na świeżym powietrzu,
tym lepiej dla supermocy widzenia.

Tryb życia i długotrwałe patrzenie z bliska
– telefon, tablet, komputer to dziś codzienność. Takie obciążenie sprawia, że oczy szybciej się męczą
i mogą powodować uczucie „zamglenia” widzenia.

Ważne wskazówki:

regularne przerwy: trzeba wyrobić nawyk przerw w pracy z bliskiej odległości i patrzenia na odległe obiekty (drzewa, chmury),
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) oraz inne organizacje podkreślają znaczenie ograniczania czasu spędzanego przed ekranem: dzieci poniżej drugiego roku życia nie powinny korzystać z ekranów (z wyjątkiem rozmów przez komunikatory), dzieci w wieku 2–5 lat maksymalnie godzinę dziennie⁴, a dzieci i młodzież w wieku 5–17 lat – nie więcej niż dwie godziny dziennie, nie licząc zajęć szkolnych⁵.